آشيانه اي براي دوست

گفتم بیا کناره کنیم از کنارهم 
تنهایی آشیانه کنیم در کنار هم 
دیگر ز عشق تن تو بونمی دهد
عطری دیگر حواله کنیم در فضای هم
فرصت نشد که بخوانم تو را به عشق
فرقی دگر به واژه کنیم در صدای هم
من کرده ام خراب همه پل های پشت سر
معمار دیگری بهانه کنیم در بنای هم
دیگر به شهر تو سفری من نمیکنم
یک خانه دگر اجاره کنیم در خفای هم
اجناس بد همگی نزد صاحبش
تقدیر نو جوانه کنیم در دکان هم 
دل نزد من بماند و بغض هم کنار من
فریاد خود ترانه کنیم در گلوی هم
نیما بیا ! مشو تو محبوس هر کسی 
او را سپارو فسانه کنیم در خیال هم