تبادل
لینک هوشمند
لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.
تو را راندم،
و ساک‌هایت را در پیاده‌رو افکندم
اما بارانی‌ات که در خانه‌ام مانده بود
هذیان‌گویبی سر داد،
و با اعتراض آستین‌هایش را برای در آغوش گرفتنم
به حرکت در آورد.
وآن گاه که بارانی را از پنجره پرتاب کردم،
همچنان که فرو می‌افتاد،
دست‌های خالی‌اش را در باد برآورد،
چونان کسی که به نشانه‌ی بدرود،
دستی برآورد
یا آن که فریاد زند: کمک!
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
اعتراف هیاهو مهربانی الو!! شرمندگی رها ببین!! رویای تو تسلیم کوچه باغ میلاد سال نو مبارک شعر عشق من ! من و تو تقدیم تو تو لحظه را قدر بدان کاش نقش شقایق بازیگر زندگی میگذرد بهشت انتظار تو پیام آشنا بریان یاد مهمان فاصله حس زیبایی تمرین دشت افسون بی تو بودن برای تو تو بمان دلتنگی برو شراب چشم های تو سنگ گور بی تو سفر بخیر بیگانه گشتن تبسم تو ! هر دو تنهاییم خلاقیت عطر حضور تو تنهایی تو میدانی!!!!! دوستی لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
