تبادل
لینک هوشمند
لطفا از تمام مطالب دیدن فرمایید.
خالی تر از سکوتم ، از نا سروده سرشار
حالا چه مانده از من ؟... یک مشت شعر بیمار
انبوهی از ترانه ، با یاد صبح روشن
اما... امید باطل... شب دائمی ست انگار
با تار و پود این شب باید غزل ببافم
وقتی که شکل خورشید ، نقشی ست روی دیوار
دیگر مجال گریه از درد عاشقی نیست
بار ترانه ها را از دوش عشق بردار
بوی لجن گرفته انبوه خاطراتم
دیروز: رنگ وحشت ، فردا: دوباره تکرار
وقتی به جرم پرواز باید قفس نشین شد
پرواز را پرنده ! دیگر به ذهن مسپار
شاید از ابتدا هم تقدیر من سفر بود
کوچی بدون مقصد از سرزمین پندار
از پوچ پوچ رویا ، تا پیچ پیچ کابوس
از شوق زنده بودن... تا خنده ای سرِ دار
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
اعتراف هیاهو مهربانی الو!! شرمندگی رها ببین!! رویای تو تسلیم کوچه باغ میلاد سال نو مبارک شعر عشق من ! من و تو تقدیم تو تو لحظه را قدر بدان کاش نقش شقایق بازیگر زندگی میگذرد بهشت انتظار تو پیام آشنا بریان یاد مهمان فاصله حس زیبایی تمرین دشت افسون بی تو بودن برای تو تو بمان دلتنگی برو شراب چشم های تو سنگ گور بی تو سفر بخیر بیگانه گشتن تبسم تو ! هر دو تنهاییم خلاقیت عطر حضور تو تنهایی تو میدانی!!!!! دوستی لطفا از دیگر مطالب نیز دیدن فرمایید
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
